3-2 Adrjanin'

Adrjanin' havis iom pli bonan sorton en la vivo. Ŝi iris al kolegio, sed komencis pendi ĉe prostituejo por pagi siajn studojn. Fine ŝi finis sian karieron, sed ŝi gajnints tiom da mono jam, ke ŝi restis ĝis okazis atako kaj la polico prenis ĉiujn knabinojn. Ła putindomon oni fermis, kaj ŝi ricevis teruran timon, ĉar ŝi ne volis, ke ŝiaj gepatroj eksciu, kiel ŝi vivsintenas. Kaj tial ŝi eraris: ŝi unue serĉis klientojn en la trinkejoj, ĝis ili fine ŝin elĵetis sur la straton, poste en la diboĉaj drinkejoj, kie ili postulis 50% komisionon, kaj fine sur la strato, kie ŝi ricevis. la tutan monon, kiun ŝi gajnis. Sed ŝia prostituisto malkovris, ke ŝi laboras en lia regiono, kaj post tre serioza averto, li klarigis, ke se ŝi volas labori tie, ŝi devas esti unu el liaj knabinoj, aŭ forlasi la lokon, ĉar ŝia vivo dependas de tio. Ŝi estis tre timigita, kaj kompromitis, kondamnante sin labori por li, kvankam la procento, kiun li postulis, estis nur 25%. Sed li fiksis celon de tricent eŭroj ĉiutage, krom semajnfine, kiam ĝi altiĝis al mil sabatojn kaj kvincent dimanĉon. Ŝi havis bonan korpon, kaj ŝia vizaĝo estis sufiĉe bela, do ŝi ne havis problemon atingi tiun ciferon, el kiu ŝi pagis al la prostituisto nur 25%. Li ĉiam konsciis pri tio, kion faras la ses, kaj preta interveni, se iu faris ion malbonan kun ili. Evidente, li povis fari tion kiam ili laboris surstrate, ĉar li ne povis eniri hotelojn. Tamen, ili tenis la vokon malfermita sur siaj poŝtelefonoj dum ili faris sian laboron, kaj se necese li enirus kun la posedanto aŭ la hoteloficisto. Feliĉe, ŝi neniam devis interveni en la tri jaroj, kiujn ŝi estis kun li.

Adrjanin' ne estis certa, ke ŝi akceptos la malavaran proponon de la malalta viro kun malbona humoro.

«Nu, mi ne scias, mi ŝatas ĉi tion».

«Nu, se vi ŝatas ĝin, vi povas daŭrigi kun ĝi, neniu problemo. Sed anstataŭ havi malpuran prostituiston kiel vi havis, vi povas labori por mi, por modesta 10% komisiono».

«Ĉu nenio pli? Estas malmulte da mono…»

«Vidu, vi subskribos al mi kontrakton. Kun iuj kondiĉoj, ke se vi ne honoros ilin, via plej malbona puno estos ke mi nuligos ĝin. Ne, mi ne batos vin. Sed mi preparos vin bone, ĝisfunde. Kaj tiam vi laboros kun tre elektita klientaro. Kiom vi ricevis po servo?»

«Por plena servo ili donis al mi cent».

«Nun ili donos al vi sescent, por komenci. Dum vi pliboniĝas, vi povas atingi mil hore».

«Kaj kiu pagos por tio?»

«Homoj kun multe da mono. Sed ne ĉiuj estas bonaj por ili. Vi devas scii lingvojn, mondsciencon kaj ĝeneralan kulturon. Estante kvalifikita instruisto, vi jam havas tiun parton. Mi volas, ke vi legu la gazeton ĉiutage. La kvar ĉefaj gazetoj en la lando. Ankaŭ vi iros al la gimnastikejo ĉiutage: mi volas vidi perfektan korpon, aŭ preskaŭ».

«Kaj kiom longe mi devos fari tion?»

«Fu, vi ne plu ĉesos fari tion. Ĉu vi scipovas lingvojn?»

« Mi scias iom la anglan kaj la francan. Kial mi ne ĉesos fari ĝin?»

«Gimnastiko kaj legado de la ĵurnaloj. Oni ne povas forlasi tion, ĉar oni devas esti ĝisdatiĝita pri tio, kio okazas en la mondo, kaj krome oni ne povas forlasi gimnastikon, ĉar tiam la korpo misformiĝas kaj oni ne havos rimedon por forigi de la troaj kilogramoj. Nun vi fartas bone, sed tio ne ĉiam estos tiel, se vi ne prizorgas vin. Kiom aĝa vi estas??

«Dudek ses».

«Bone. Ĉi«semajnfine ni iros al Anglio. Mi volas vidi vin defendiĝi en la angla. Ĉiujare vi pasigos monaton en Anglio, Francio aŭ Germanio, ni vidos. Vi estos la plej bona malĉastulino en la urbo. Kaj la plej multekosta, kompreneble».

Ŝi ridetis.

«Diru al mi, Adrjanin', de kie vi estas?»

«El Asturio. De urbeto nomata Colunga».

«Mi scias tion. Ĝi estas agrabla».

«Jes, por turismo ne estas malbona, sed tie estas malmulte da laboro. Mi mem ne povis labori kaj mi devis iri al Madrido. Poste mi iris al Alikanto por studi, kaj poste mi venis ĉi tien por ŝanĝi pejzaĝon, kaj ĉio disfalis, kiam mi renkontis tiun ĉi prostituiston kun kiu mi nun estas».

«Jam. Nu, tiu ne plu ĝenos vin. Nun vi laboros por mi».

«Jes estro».

«Ĉu vi havas familion?»

«Miaj gepatroj kaj fratino».

«Ĉu vi vizitas ilin ofte?»

«Jes ĝuste».

«Mi supozas, ke ili ne scias, ke vi estas hetajro».

«Kaj kio estas tio?»

«Eskortsinjorino, eskorto, prostituitino..., kiel ajn vi nomas ĝin».

«Ha, vi uzas tre klerajn vortojn».

«Mi amas vin kun kulturo. Se ne, vi ne utilas al mi. Ni multe parolos, kaj kiam mi vidos vin kun sufiĉe da kvalito, mi proponos vin al klientaro sonata de mi».

«Ĉu mi ne devus mem trovi ilin?»

«Ne. Mi diros al vi, kiun vi devas vidi kaj kion vi devas fari».

«Mi ŝatas la planon, Ĉefo».

«Kion viaj gepatroj opinias, ke vi faras?»

«Ili opinias, ke mi laboras kiel instruistino, provizore. Kaj ke mi estas en luita apartamento kun aliaj kolegoj».

«Ĉu tiu lasta estas vera?»

«Jes, mi loĝas kun Pepa kaj Zoe».

«Bone, mi ŝatas ĝin». Mi parolos kun ili poste. Ĉu vi scias ĉu iu el ili volas ĉesi?»

«Mi ne scias, sed mi ne kredas. Ili ne scias kiel fari ion alian».

«Nek Marivi', kaj ŝi volas fari komputikon».

«Sed ŝi ne povas fari ĝin, kompatindulino. Ŝi devus studi».

«Kaj ŝi studos. Mi helpos ŝin. Tial mi demandis vin, ĉu vi volas ŝanĝi vian laboron».

«Verdire, estro, mi ŝatas ĉi tion. Mi volas gajni monon kaj retiriĝi je kvindek jaroj».

«Jes, vi povas fari tion kun mi. Kun la skamisto kun kiu vi estis antaŭe, estis malfacile por vi sukcesi pri tio. Precipe se li mistraktis vin, kiel Marivi'on.

«Estas nur, ke Marivi' estas iom mallerta, kaj ŝi ne sciis agordi kun siaj klientoj, nek sciis paroli kun la prostituisto, kiun ni havis».

«Nu, se vi iam volas forlasi ĝin, mi volas, ke vi sciu, ke ni povas paroli pri ĝi, kaj mi helpos vin prepariĝi por fari ion alian».

Ŝi havis impulson: ŝi leviĝis kaj iris al li. Ŝi donis al li brakumon, kaj resonan kison.

«Mi dankas ĝin, estro. Kiom se li profitus tiun proponon. Ĝi neniam estis proponita al mi. Cetere, mi supozas, ke vi devos ekzerci kvalitan kontrolon, ĉu ne?»

«Kompreneble», li diris, ridetante cinike. «Sed ĉio ĝustatempe. Hodiaŭ posttagmeze je la sepa vi havos rendevuon kun mi en via ĉambro. Ni vidos, kio necesas korektiĝi. Sed mi supozas, ke vi estas sperta profesiulino, do mi havos malmulton por instrui al vi. Eble, se vi estas sufiĉe bona, vi povas trejni aliajn, kiujn ni venigos, kaj tiam vi povos resti kiel instruisto, sen devi ekzerci. Ĉu vi ŝatus tion?»

«Ĉu profesorino? Ĉu tio estas ĉar mi estas instruistino?» Ŝi ridis kore. «Bone. Sed instruistino ne povas perdi kontakton kun la metio, do mi devos labori de tempo al tempo, se vi ne ĝenas pro tio, estro».

«Certe, certe. Sed mi rezervos la plej bonan por la plej elektita klientaro.

«Kaj kie mi laborus?»

«Miaj knabinoj laboras en kvin-stelaj hoteloj. Ili estas specialaj. Vi estos speciala. Post la komenca testo mi prezentos al vi Kasandrinon, kiu estas la ĉefa hetajro, kiu konsilos vin pri ĉio. Ŝi estos via gvidinstruistino, antaŭ ol vi estos la gvidinstruistino de aliaj, kiujn mi indikos al vi».

«Dankon estro. Vi estas bonegulo».

---